środa, 4 listopada 2009

130. ROCZNICA URODZIN BŁ. O. LEONIDA FIODOROWA


Błogosławiony o. Leontij (Leonid Fiodorow) urodził się 4 listopada 1879 r. w Petersburgu. Rodzina Fiodorowów zamieszkiwała Kazaską dzielnicę miasta Petersburga. Leonid od szóstego roku życia uczył się czytać i pisać. W 1892r. zmarł jego ojciec Iwan. Wówczas matka (greckiego pochodzenia) była zmuszona pójść do pracy, aby zapewnić dzieciom utrzymanie i wykształcenie, przez co Fiedorowie żyli skromnie.

Od dziewiątego roku życia Leonid interesował się greckim światem klasyki, a w wieku 14-stu lat po raz pierwszy przeczytał całe Pismo Święte. Od tego czasu gorąco zapragnął zostać mnichem. W wieku 20 lat studiował dzieła Ojców Kościoła, historię Soborów Powszechnych i doszedł do wniosków, które świadczyły o prawdziwości Kościoła Powszechnego. Pomimo swoich rozważań i wniosków, do których doszedł, trudno było w owym czasie „przejść” do Kościoła Katolickiego. Na tak ważny krok, jeszcze wtedy, nie był przygotowany.

W 1901r. rozpoczął naukę w Petersburskiej Akademii Duchownej, w której był jednym z najlepszych studentów. Wydarzeniem, które zaważyło na przejściu Leonida Fiodorowa do Kościoła Katolickiego było spotkanie z o. Janem Ścisławskim – przełożonym kościoła św. Katarzyny w Petersburgu. Jak sam później pisał: „Wreszcie postanowiłem zrobić krok nieodwracalny. Postanowiłem wyjechać za granicę, aby tam stać się katolikiem (…) Kościół Katolicki był dla mnie nie tylko źródłem prawdziwej wiary, ale stał się dla mnie także syloamską studnią, z której wyszedłem całkowicie odnowiony”. W 1902 r. wystąpił z prawosławnej Akademii Duchownej i pojechał do Rzymu, gdzie przyjął wiarę katolicką. Studiował w Ananio, Rzymie i Fryburgu.

Metropolita Andrzej (Szeptycki), aby nie zaszkodzić przyszłej pracy Leonida Fiodorowa w Rosji, podjął decyzję, że jego święcenia odbędą się w Konstantynopolu. We Lwowie Metropolita udzielił Leonidowi święceń lektorskich i subdiakonatu. Święcenia diakonatu przyjął 22 marca, a 25 marca 1911r. - kapłańskie z rąk bułgarskiego biskupa Michała( Mirowa) w cerkwi Trójcy Przenajświętszej w Galacie.

Kolejnym bardzo ważnym etapem życia o. Leonida Fiodorowa było wstąpienie do monasteru Ojców Studytów w Kamienicy (Bośnia). Tam też, 12 lutego 1913r. złożył śluby zakonne. O tym dniu Leonid napisał: „Dzisiaj Pan zechciał obdarować mnie pierwszymi znakami anielskich godności. Na sercu spoczął, jakiś nieoczekiwany spokój. Daj, Panie, aby ten duchowy pokój pozostał ze mną, i aby nie był tylko powiewem chwili”.

Spokój błogosławionego Mnicha miał być wypróbowany już niebawem. Dwa tygodnie po powrocie do Petersburga, został aresztowany i, jako ksiądz greckokatolicki, zesłany do Tobolska (w tamtych czasach 30 - tysięczne miasto położone nad rzeką Irtysz).

W 1917 r. w związku z amnestią został zwolniony z więzienia. W tym też czasie Metropolita Szeptycki w dniach 29-31 maja zwołał Synod Rosyjskiego Kościoła Greckokatolickiego. W czasie tego synodu wybrano o. Fiodorowa egzarchą Kościoła Greckokatolickiego w Rosji. Decyzje tę Papież zatwierdził dopiero 24 lutego 1921r., gdyż na przeszkodzie stanęły różnorakie przeszkody o charakterze politycznym. Papież nadał także o. Leonidowi tytuł Protonotario Apostolico ad instar.

W 1923 r. po raz drugi został aresztowany, następnie skazany na 10 lat i wywieziony na Sołowki. Z zesłania wrócił 10 sierpnia 1929 roku. Jednakże już 20 kwietnia został zesłany do miasta Kotłas, a następnie do Wiatki.

O. Leonid zmarł 7 marca 1935 r. na skutek długotrwałego wycieńczenia organizmu.

W 1937 r. staraniem Sługi Bożego Metropolity A. Szeptyckiego został rozpoczęty jego proces beatyfikacyjny. W czasopiśmie „Jasna Put`” (1936-1937) podano przykłady otrzymanych łask za wstawiennictwem o. Leontia.

Egzarcha o. Leontij (Fiodorow) został wyniesiony na ołtarze przez Sługę Bożego Jana Pawła II 27 czerwca 2001 r. we Lwowie.


Na podstawie „Життя, мученича смерть і слава мучеництва Слуги Божого Леоніда Фіодоровa” Ієром. Теодор Мартинюк і Ярослав Стороняк, Календар «БЛАГОВІСТА» 2002, Гурово Ілавецьке 2002, s. 110 – 120.

opr. ks. Paweł Potoczny

1 komentarz:

  1. Dziękuję bardzo za przybliżenie wspaniałej postaci bł. O. Leonida Fiodorowa. Jestem obrządku rzymskokatolickiego i chętnie poznaję wspaniałe postaci naszego Kościoła innej tradycji liturgicznej.
    Dariusz

    OdpowiedzUsuń