poniedziałek, 30 listopada 2009

Wizyta przedstawicieli więziennictwa Ukrainy


Od 30 listopada do 4 grudnia 2009 roku, na zaproszenie dyrektora generalnego Służby Więziennej przebywać będzie w Polsce 5. osobowa delegacja przedstawicieli więziennictwa Ukrainy.
Skład delegacji, to m.in. Aleksandr Julianowicz Galinski, generał-major spraw wewnętrznych, przewodniczący Państwowego Departamentu Ukrainy ds. Wykonywania Kar i Wasilij Jakowicz Ilnicki, generał-major spraw wewnętrznych, naczelnik wydziału Państwowego Departamentu Ukrainy ds. Wykonywania Kar Obwodu Lwowski.
Współpraca pomiędzy więziennictwem Polski i Ukrainy rozpoczęła się w 2003 roku podpisaniem porozumienia na szczeblu centralnym jak również i na szczeblu regionalnym. Współpraca dotyczyła m.in. wymiany doświadczeń między służbami obu krajów, wymiany informacji naukowo - technicznej, tworzenia warunków do współpracy gospodarstw przywięziennych. Ukraińscy partnerzy, w czasie pierwszych wizyt w Polsce wykorzystywali doświadczenia polskiego więziennictwa w reformowaniu systemu penitencjarnego na Ukrainie. Doświadczenia w zakresie terapii skazanych uzależnionych oraz zakażonych wirusem HIV stały się podstawą do budowania podobnego systemu leczenia osób pozbawionych wolności przebywających w zakładach karnych na Ukrainie.
Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Lublinie podjął współpracę z Zarządem Państwowego Departamentu Ukrainy do Spraw Wykonywania Kar w obwodzie rowieńskim, a Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Rzeszowie z Zarządem Departamentu w obwodzie lwowskim. W 2009 roku do współpracy z więziennictwem Ukrainy włączył się Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Białymstoku.
Wzajemna współpraca obejmuje wymianę doświadczeń pomiędzy stronami, wsparcie w zakresie pracy duszpasterskiej oraz niesienie pomocy charytatywnej. Szczytną ideą było zorganizowanie pomocy charytatywnej dla potrzebujących na Ukrainie. Na mocy obowiązującego "Porozumienia" objęto pomocą charytatywną dzieci z domów dziecka w Równem. Finansową pomoc charytatywną otrzymały również skazane - matki odbywające karę pozbawienia wolności wraz z małymi dziećmi w więzieniu w Czernichowie.
W związku ze staraniami Ukrainy do wejścia w struktury Unii Europejskiej, w ostatnich latach polskie więziennictwo prowadzi działania, mające na celu pomoc w dostosowywaniu więziennictwa ukraińskiego do wymogów unijnych.
Istotną rolę odgrywa szkolenie funkcjonariuszy ukraińskiej służby więziennej w zakresie przepisów prawa europejskiego, sposobu finansowania planowanych przedsięwzięć, pozyskiwania środków unijnych oraz standardów wykonywania kary pozbawienia wolności obowiązujących w Unii Europejskiej.

Ukraińscy więziennicy podczas pobytu w Polsce zwiedzą Areszt Śledczy Warszawa - Mokotów, Warszawa - Grochów i Warszawa - Służewiec, gdzie będą mieli możliwość m.in. obejrzeć oddział terapeutyczny dla alkoholików, zapoznać się z programem "Atlantis" oraz poznać organizację pracy penitencjarnej w aresztach śledczych i zakładach karnych. Podczas pobytu w Areszcie Śledczym w Piotrkowie Trybunalskim zapoznają się z systemem ochrony jednostek i urządzeniami techniczno - ochronnymi wykorzystywanymi w polskim systemie penitencjarnym, a w Areszcie Śledczym w Radomiu z działaniem systemu informatycznego - Centralna Baza Danych o Osobach Pozbawionych Wolności "Noe NET".
W pierwszym dniu pobytu zaplanowane jest spotkanie ze Stanisławem Chmielewskim, sekretarzem stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz płk. Kajetanem Dubielem, dyrektorem generalnym Służby Więziennej.
 
mjr Barbara Prus

http://www.sw.gov.pl/index.php/aktualnosci/more/4525

piątek, 27 listopada 2009

Прах Омельяна Ковча вшановуватимуть у Космачі


Впевненим кроком до створення музею та відпустово-паломницького центру ім. священномученика Омеляна Ковча в с.Космач стало передання правлячим архієреєм Миколаєм (Сімкайлом) праху блаженного Омеляна у його рідне село.

Від імені вірних Космача, де народився Праведник світу о. Ковч, духовну реліквію у спеціально виготовленій рамці-мощівниці з рук владики отримав о. Ігор Андрійчук – адміністратор церкви Пресвятої Трійці.

Події передачі праху, що відбулася 26 листопада у єпархіальній каплиці Покрову Пресвятої Богородиці, передувало зачитання відповідного декрету єпископа о. мітратом Василем Мельничуком, канцлером єпархії.

"Поручаю вірних та духовенство Коломийсько-Чернівецької єпархії УГКЦ заступництву священномученика Омеляна Ковча – мученика української землі, який своїм життям та християнською вірою у страшних умовах 2-ї світової війни та фашистського концентраційного табору "Майданек" долав смерть" (витяг з декрету).

Висловлюючи вдячність єпархові о. Ігор наголосив на важливості цієї події не тільки для космачан, але й для всіх, хто бажатиме відвідати рідну землю блаженного Омеляна Ковча і проситиме його заступництва.

Автор: о. В.Перцович, прес-секретар Коломийсько-Чернівецької єпархії УГКЦ
http://kolomyya.org/se/sites/ep/?nid=21597&page=1

wtorek, 24 listopada 2009

Nowy szef Służby Więziennej



18 listopada 2009 roku Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego, powołał płk. Kajetana Dubiela na stanowisko Dyrektora Generalnego Służby Więziennej.
Płk Kajetan Dubiel - magister socjologii, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Żonaty, dwoje dzieci. W Służbie Więziennej od 1 czerwca 1990 roku.


WYKSZTAŁCENIE
1982 Studia na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
1996 Studia podyplomowe w zakresie zagadnień legislacyjnych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
1998 Dwuletnie Studium Podyplomowe "Szkoła Umiejętności Społecznych" - Instytut Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego



PRZEBIEG PRACY ZAWODOWEJ


1. W latach 80. pracował jako wychowawca w sanatorium w Zagórzu w oddziale dla młodzieży uzależnionej od narkotyków
2. 1987 - założył Młodzieżowy Ośrodek Rehabilitacyjny w Kazuniu - Bielanach
3. 1995 - 1996 ekspert Sejmowej Podkomisji do Opracowania Projektu Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii
4. 1998 - koordynator organizacyjno - administracyjny Rady Duszpasterstwa Więziennego
5. 1999 - 2002 koordynator Polish Prisons Procject oraz programu redukcji szkół IHRD (International Harm Reduction Development Programme z Nowego Jorku)
6. Od 2000 roku - Członek Rady Głównej ds. Pomocy Postpenitencjarnej i Społecznej Readaptacji Skazanych przy Ministerstwie Sprawiedliwości
7. 1 października 2000 roku mianowany na stanowisko Dyrektora Biura Penitencjarnego Centralnego Zarządu Służby Więziennej
8. 23 maja 2003 roku - powołany w skład Rady Głównej do Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym
9. 2003 - 2005 - koordynator programu szkoleniowego z zakresu przeciwdziałania narkomanii dla więźniów z Litwy, Łotwy, Estonii i Rosji (Kaliningrad)
10. 2008 - 2009 - członek komisji prof. Krzysztofa Krajewskiego ds. nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii
11. 18 listopada 2009 roku - mianowany na stanowisko Dyrektora Generalnego Służby Więziennej
12. Odznaczony m.in:
2002 - Złotym Krzyżem Zasługi
2004, 2007, 2009 - Orderami Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny
2003 - uhonorowany Czerwoną Kokardką (symbolem solidarności z osobami żyjącymi z HIV i chorymi na AIDS)
2004 - "Różą Lutra"(symbol kościoła Ewangelicko - Augsburskiego) za zaangażowanie dla Ewangelickiego Duszpasterstwa Więziennego
2008 - Medalem Komisji Edukacji Narodowej

http://www.sw.gov.pl/index.php/aktualnosci/more/4462

środa, 11 listopada 2009

Nowe możliwości

Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Rzeszowie od kilku lat współpracuje z partnerami ze Słowacji, Ukrainy i Węgier. Od czasu powierzenia przez UEFA Polsce i Ukrainie organizacji Mistrzostw Europy w Pitce Nożnej EURO 2012 nastąpiła intensyfikacja współpracy inspektoratu z jego ukraińskim odpowiednikiem - Państwowym Departamentem Ukrainy ds. Wykonywania Kary w obwodzie lwowskim.

Formalne ramy określa Porozumienie o współpracy regionalnej z 9 sierpnia 2007r., ale faktyczne kontakty rozpoczęły się znacznie wcześniej. Nowe możliwości stwarza program pomocy zagranicznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP. Polega na wsparciu finansowym i organizacyjnym różnorodnych działań w wielu krajach świata, służących budowaniu społeczeństwa obywatelskiego, demokratyzacji życia społecznego, przestrzeganiu praw człowieka, rozwojowi gospodarczemu i wzrostowi dobrobytu.
Program stanowi element polskiej polityki zagranicznej i oznacza wymierną pomoc świadczoną krajom rozwijającym się i przechodzącym transformację ustrojową. W 2009 r. polski rząd przyznał kwotę blisko 140 min zł na wsparcie zewnętrznych programów pomocowych, realizowanych za pośrednictwem MSZ. Środki mają służyć redukcji ubóstwa i realizacji pozostałych Milenijnych Celów Rozwoju, w szczególności w wybranych krajach rozwijających się Afryki, Azji, Ameryki Łacińskiej, wspieraniu procesów transformacji ustrojowej, demokratyzacji i budowania społeczeństwa obywatelskiego oraz przemian wolnorynkowych w wybranych krajach Europy Środkowo-Wschodniej, Azji Środkowej i Kaukazu Południowego.
Pozyskiwanie środków odbywa się w drodze konkursu projektów, składa¬nych przez administrację rządową, samorząd terytorialny, fundacje i stowarzyszenia oraz inne podmioty. W 2009 r., wśród krajów uznanych za priorytetowe, znalazły się: Afganistan, Angola, Irak, Autonomia Palestyńska, Białoruś, Gruzja, Mołdawia i Ukraina.

OISW w Rzeszowie po raz pierwszy w tym roku złożył wniosek projektowy do Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Dotyczył współpracy z Państwowym Departamentem Ukrainy ds. Wykonywania Kary w obwodzie lwowskim. Projekt pod nazwą "Europejskie standardy więzienne warunkiem przestrzegania praw osób pozbawionych wolności oraz demokratyzacji ukraińskiego systemu penitencjarnego" zyskał wysoką ocenę ekspertów i jest finansowany ze środków programu Polska Pomoc Zagraniczna.

Na projekt składają się warsztaty nt. europejskich standardów więziennych w polskiej praktyce penitencjarnej, prowadzone we lwowskich więzieniach przez funkcjonariuszy podkarpackiej SW (12-14 sierpnia 2009 r.), sześciodniowy staż studyjny 10 ukraińskich funkcjonariuszy w wybranych jednostkach inspektoratu rzeszowskiego, w trakcie którego odbędzie się spotkanie z sędzią penitencjarnym oraz pracownikami naukowymi Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zaplanowano też warsztaty dotyczące nowatorskich form oddziaływań resocjalizacyjnych wobec osób pozbawionych wolności, prowadzonych w jednostkach penitencjarnych obwodu lwowskiego przez funkcjonariuszy podkarpackiej SW. Podsumowaniem będzie polsko-ukraińskie Forum Penitencjarne w Olszanicy.

Ostatecznym beneficjentem projektu jest grupa ok. 200 funkcjonariuszy Państwowego Departamentu Ukrainy ds. Wykonywania Kary w obwodzie lwowskim. Uczestnicząc w jego realizacji poznają organizację i zadania polskiej Służby Więziennej, uregulowania prawne zgodne ze standardami UE, będące gwarantem humanitarnego wykonywania kary pozbawienia wolności, poszanowania praw i godności więźniów, stosowane metody i środki oddziaływań resocjalizacyjnych w zakresie korekty postaw prokryminalnych, sposób, zakres i formy sprawowania sądowej i społecznej kontroli nad prawidłowością wykonania kary.
Projekt przewiduje bezpośrednie kontakty polskich i ukraińskich funkcjonariuszy pionu penitencjarnego w zakładach karnych i aresztach śledczych Podkarpacia oraz obwodu lwowskiego. Zakłada się, że po zakończeniu projektu ukraińscy funkcjonariusze będą sami podejmować nowatorskie oddziaływania resocjalizacyjne, które obejmą ok. 1000 skazanych.
Andrzej Leńczuk
 

środa, 4 listopada 2009

130. ROCZNICA URODZIN BŁ. O. LEONIDA FIODOROWA


Błogosławiony o. Leontij (Leonid Fiodorow) urodził się 4 listopada 1879 r. w Petersburgu. Rodzina Fiodorowów zamieszkiwała Kazaską dzielnicę miasta Petersburga. Leonid od szóstego roku życia uczył się czytać i pisać. W 1892r. zmarł jego ojciec Iwan. Wówczas matka (greckiego pochodzenia) była zmuszona pójść do pracy, aby zapewnić dzieciom utrzymanie i wykształcenie, przez co Fiedorowie żyli skromnie.

Od dziewiątego roku życia Leonid interesował się greckim światem klasyki, a w wieku 14-stu lat po raz pierwszy przeczytał całe Pismo Święte. Od tego czasu gorąco zapragnął zostać mnichem. W wieku 20 lat studiował dzieła Ojców Kościoła, historię Soborów Powszechnych i doszedł do wniosków, które świadczyły o prawdziwości Kościoła Powszechnego. Pomimo swoich rozważań i wniosków, do których doszedł, trudno było w owym czasie „przejść” do Kościoła Katolickiego. Na tak ważny krok, jeszcze wtedy, nie był przygotowany.

W 1901r. rozpoczął naukę w Petersburskiej Akademii Duchownej, w której był jednym z najlepszych studentów. Wydarzeniem, które zaważyło na przejściu Leonida Fiodorowa do Kościoła Katolickiego było spotkanie z o. Janem Ścisławskim – przełożonym kościoła św. Katarzyny w Petersburgu. Jak sam później pisał: „Wreszcie postanowiłem zrobić krok nieodwracalny. Postanowiłem wyjechać za granicę, aby tam stać się katolikiem (…) Kościół Katolicki był dla mnie nie tylko źródłem prawdziwej wiary, ale stał się dla mnie także syloamską studnią, z której wyszedłem całkowicie odnowiony”. W 1902 r. wystąpił z prawosławnej Akademii Duchownej i pojechał do Rzymu, gdzie przyjął wiarę katolicką. Studiował w Ananio, Rzymie i Fryburgu.

Metropolita Andrzej (Szeptycki), aby nie zaszkodzić przyszłej pracy Leonida Fiodorowa w Rosji, podjął decyzję, że jego święcenia odbędą się w Konstantynopolu. We Lwowie Metropolita udzielił Leonidowi święceń lektorskich i subdiakonatu. Święcenia diakonatu przyjął 22 marca, a 25 marca 1911r. - kapłańskie z rąk bułgarskiego biskupa Michała( Mirowa) w cerkwi Trójcy Przenajświętszej w Galacie.

Kolejnym bardzo ważnym etapem życia o. Leonida Fiodorowa było wstąpienie do monasteru Ojców Studytów w Kamienicy (Bośnia). Tam też, 12 lutego 1913r. złożył śluby zakonne. O tym dniu Leonid napisał: „Dzisiaj Pan zechciał obdarować mnie pierwszymi znakami anielskich godności. Na sercu spoczął, jakiś nieoczekiwany spokój. Daj, Panie, aby ten duchowy pokój pozostał ze mną, i aby nie był tylko powiewem chwili”.

Spokój błogosławionego Mnicha miał być wypróbowany już niebawem. Dwa tygodnie po powrocie do Petersburga, został aresztowany i, jako ksiądz greckokatolicki, zesłany do Tobolska (w tamtych czasach 30 - tysięczne miasto położone nad rzeką Irtysz).

W 1917 r. w związku z amnestią został zwolniony z więzienia. W tym też czasie Metropolita Szeptycki w dniach 29-31 maja zwołał Synod Rosyjskiego Kościoła Greckokatolickiego. W czasie tego synodu wybrano o. Fiodorowa egzarchą Kościoła Greckokatolickiego w Rosji. Decyzje tę Papież zatwierdził dopiero 24 lutego 1921r., gdyż na przeszkodzie stanęły różnorakie przeszkody o charakterze politycznym. Papież nadał także o. Leonidowi tytuł Protonotario Apostolico ad instar.

W 1923 r. po raz drugi został aresztowany, następnie skazany na 10 lat i wywieziony na Sołowki. Z zesłania wrócił 10 sierpnia 1929 roku. Jednakże już 20 kwietnia został zesłany do miasta Kotłas, a następnie do Wiatki.

O. Leonid zmarł 7 marca 1935 r. na skutek długotrwałego wycieńczenia organizmu.

W 1937 r. staraniem Sługi Bożego Metropolity A. Szeptyckiego został rozpoczęty jego proces beatyfikacyjny. W czasopiśmie „Jasna Put`” (1936-1937) podano przykłady otrzymanych łask za wstawiennictwem o. Leontia.

Egzarcha o. Leontij (Fiodorow) został wyniesiony na ołtarze przez Sługę Bożego Jana Pawła II 27 czerwca 2001 r. we Lwowie.


Na podstawie „Життя, мученича смерть і слава мучеництва Слуги Божого Леоніда Фіодоровa” Ієром. Теодор Мартинюк і Ярослав Стороняк, Календар «БЛАГОВІСТА» 2002, Гурово Ілавецьке 2002, s. 110 – 120.

opr. ks. Paweł Potoczny

wtorek, 3 listopada 2009

Соціальний тиждень для в'язнів


1 листопада, після Божественної Літургії автобус із двадцятьма волонтерами в'язничного служіння - студентами психології та соціальними працівниками - вирушає за Київ. У складі групи також ансамбль "Українські барви" під керівництвом Оксани Стебельської, що виступав з програмою української музики та співу у Лук’янівській в'язниці минулого року.
Бучанська виправна колонія №85 розташована в смт. Гостомель, що неподалік Києва. До залу, де відбувалася зустріч прийшли лише бажаючі. Їх зібралося понад сто. Доки артисти готуються до виступу відбувається знайомство. Від Інституту Св. Томи Аквінського та від видавничого відділу "Свічадо" засуджені отримують цінний подарунок - духовну літературу, Новий завіт з коментарем та молитовники.
Музика наживо та запальна пісня викликає щирі оплески в аудиторії, вдячні гостям місцева вокально-інструментальна група під назвою "Нє подарок" пропонує кілька пісень із свого репертуару.
Відтак диякон-доктор Ігор Шабан розповідає про мету проведення Соціального тижня та його історію. Інтенсивність волонтерської праці у в'язничному душпастирстві Церкви, роль якої дуже визначна, насправді дуже зросла після соціальної програми попереднього року. За тим відбуваються зустрічі в малих групах прямо тут у клубі. Наш візит триває понад дві години й колонію ми покидаємо у супроводі численних в'язнів, що розходяться до своїх локалок. Відчуття тепла та щирого зацікавлення гостей їхніми долями - найважливіші плоди відвідин для засуджених. Покарані, але не відкинені...
"Я люблю мою батьківщину та наших людей, шкода несподівано було зустріти свого знайомого" - ділиться Перенечко Володимир. "Мені пощастило викликати одного з моїх співрозмовників на щиру розмову" - говорить Тетяна Ермак. "Доречі, сьогодні день соціального працівника - згадує Ілона Згурська, - але це ще дуже занедбана з боку державного бюджету сфера". Було чути в автобусі, як у сутінках ми вїжджали вже до Києва.
Напередодні у суботу вихованці Прилуцької виховної колонії також приймали учасників програми Соціального тижня диякона Костянтина Пантелея та сестру Магдалину, СНДМ. «Примирення як дар Божий»  - провідна тема проповіді, адже кожний, хто потрапив за ґрати, переживає значний конфлікт, як у собі, так і навколо себе. Людині не під силу знайти мир без Божої допомоги.

Андрій Черненко, випускник УКУ

niedziela, 1 listopada 2009

ЗБІРКА НА ДОПОМОГУ ТЮРЕМНОМУ ДУШПАСТИРСТВУ

В днях 31 жовтня по 6 листопада 2009 року в Україні проводиться Тиждень Суспільної Допомоги. Цьогорічний є призначений кращому вивченні потреб людей, яких доля зупинилася за тюремними гратами. В неділю, 8 листопада, в Архикатедральному Соборі після кожної Служби Божої проведемо збірку грошей до пушок, які будуть призначені на допомогу українським в’язням, які перебувають у перемиській тюрмі.


www.soborcerkiew.net